تعیین بهترین مدل پیش بینی عملکرد محصول سویا در مازندران

چکیده به منظور تعیین مناسب ترین تابع تولید جهت پیش بینی عملکرد سویا، چهار مدل مورد بررسی قرار گرفت. چهار معادله جنسن (1968)، استوارت و همکاران (1977)، رابطه مین هاس و همکاران (1974) و براس و کوردوا (1981) جهت بررسی انتخاب گردید. جهت بدست آوردن پارامترهای مورد نیاز معادلات، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و هفت تیمار و به مدت یک سال انجام گرفت. نتایج بدست آمده از داده های مزرعه ای حاصل از آزمایش با مقادیر پیش بینی شده توسط مدل ها مورد ارزیابی قرار گرفت. مقادیر فاکتور حساسیت برای مرحله رشد رویشی، گلدهی و پرشدن دانه به ترتیب برای معادله جنسن، 23/0، 82/0 و 1/1، مین هاس و همکاران 73/02، 72/2 و 4/3، استوارت و همکاران 25/0، 73/0 و 05/1 و براس و کوردوا 25/0، 73/0 و 05/1 بدست آمد. براساس داده های فاکتور حساسیت مشخص گردید که در تمام مدل ها این فاکتور برای مرحله پرشدن دانه دارای بیشترین مقدار می باشد. بنابراین برای سویا حساس ترین مرحله رشد دوره پرشدن دانه می باشد. ارزیابی پیش بینی عملکرد مدل ها با شرایط مزرعه ای نشان داد که مدل ها برآورد خوبی داشته اند اما مدل براس و کوردوای اصلاح شده (1981) پیش بینی عملکرد بهتری داشته است.